Матоъҳои даванда

Вақте ки сухан дар бораи матоъ меравад, хусусиятҳои зиёде мавҷуданд, ки бояд ба назар гирифта шаванд.Ин метавонад ҳама чиз аз вазн ва ҳисси матоъ то устуворӣ ва ранги он бошад.Ҳар як матоъ дорои хусусиятҳои хоси худро дорад.Баъзе матоъхо мустахкам ва устуворанд, баъзеи дигар нарм ва нарм мебошанд.Баъзеҳо абсорбент мебошанд, дар ҳоле ки дигарон обногузар мебошанд.Баъзе матоъҳо нигоҳубин кардан осон аст, дар ҳоле ки дигарон нигоҳубини махсусро талаб мекунанд.

Хусусиятҳои матоъ инчунин метавонанд аз тарзи бофтан ё бофтани он таъсир расонанд.Матои сахт бофташуда мустаҳкамтар мешавад, дар ҳоле ки матои озод бофташуда сабуктар ва ҳаводортар мешавад.Навъи риштаи истифодашуда низ ба хосиятҳои матоъ мусоидат мекунад.

Умуман, нахҳои табиӣ назар ба нахҳои синтетикӣ бештар нафаскашӣ ва ҷаббида мебошанд.Онҳо инчунин одатан камтар пойдор ва ғамхорӣ кардан осонанд.Аз тарафи дигар, нахҳои синтетикӣ устувортар ва нигоҳубини осонтаранд, аммо онҳо он қадар нафасгир ва ҷаббида нестанд.

Ҳангоми интихоби матоъ барои лоиҳаи худ, фикр кунед, ки кадом хусусиятҳо барои шумо муҳимтаранд.Агар ба шумо матоъе лозим бошад, ки нафасгир ва ҷаббида бошад, нахҳои табиӣ интихоби хубанд.Агар ба шумо матоъ лозим бошад, ки тобовар ва нигоҳубинаш осон бошад, нахҳои синтетикӣ интихоби хубанд. Дар ин ҷо баъзе аз хосиятҳои маъмултарини матоъ инҳоянд:

Вазн:Вазни матоъ ба ғафс ё борик будани он ишора мекунад.Ин одатан дар унсия барои як ҳавлӣ ифода карда мешавад.

Эҳсос: Эҳсоси матоъ он аст, ки чӣ гуна онро ба ламс ҳис мекунад.Ин метавонад нарм, сахт, ҳамвор, бофташуда ва ғайра бошад.

Давомнокӣ:Давомнокии матоъ дар он аст, ки он бо мурури замон то чӣ андоза хуб нигоҳ дошта мешавад.Ин метавонад аз чизҳое ба монанди мундариҷаи нах, бофтан ва анҷомёбӣ таъсир расонад.

Ранги:Ранги матоъ худ аз худ фахмост.Аммо бояд қайд кард, ки матоъ метавонад бо мурури замон пажмурда шавад, аз ин рӯ шумо метавонед рангеро интихоб кунед, ки аз муддати тӯлонӣ розӣ ҳастед.

Абсорбенция:Ин кобилияти матоъ барои гирифтани рутубат аст.Матоъҳои хеле ҷаббида, аз қабили пахта, барои дастмолҳо ва дигар ашёе, ки бояд намӣ гиранд, хубанд.Аз тарафи дигар, матоъҳои обногузар барои куртаҳо ва дигар либосҳое, ки шуморо хушк нигоҳ доранд, беҳтаринанд.

Дароз кардан:Ин қобилияти матоъ барои дароз кардан ё деформатсия кардан бидуни канда шудан аст.Матоъҳои дарозкаш, ба монанди спандекс, барои либосҳое, ки бояд ба шакл мувофиқ бошанд, беҳтаринанд.Барои либосҳое, ки бояд шакли худро нигоҳ доранд, матоъҳои дарознашаванда, аз қабили деним, беҳтаранд.

Муқовимат ба узвҳо:Ин қобилияти матоъ барои муқовимат ба чиниши аст.матоъхое, ки ба узвхо тобоваранд, масалан, полиэстер, барои либосхое, ки бояд тозаю озода бошанд, мувофиканд.матоъҳое, ки ба осонӣ чин мешаванд, ба монанди катон, барои либосе, ки барои тасодуфӣ пешбинӣ шудаанд, беҳтар аст.

нармӣ:Нарм будани матоъ барои бисёр либосҳо ва маҳсулот муҳим аст.Матои мулоим пӯшидан бароҳаттар аст ва худро бар пӯст беҳтар ҳис мекунад.

Осонии нигоҳубин:Осонии нигоҳубини матоъ низ як масъалаи муҳим аст.Баъзе матоъҳо нигоҳубини махсусро талаб мекунанд, ба монанди тозакунии хушк, дар ҳоле ки дигарон метавонанд дар мошин шуста шаванд.

Инҳо танҳо чанде аз хосиятҳои маъмултарини матоъ мебошанд.Вобаста аз лоиҳаи худ, ба шумо лозим меояд, ки омилҳои дигарро низ ба назар гиред.Аммо фаҳмидани ин хосиятҳои асосӣ ба шумо кӯмак мекунад, ки матоъро барои кор интихоб кунед.